Seek what's behind the veil; there you will find true beauty. When the veil falls from the face of mysteries, the world and its inhabitants will vanish.
——The Hoopoe in "Conference of the birds"————
Folds&Wrinkles
“Ouderen en voorouders zijn de oudste bewoners op aarde. Net als stenen en rotsen bewaren ze ‘de diepe kennis’ van de aarde. In de rimpels van ouderen zit tijd gekerfd. In de transparantie van hun huid wordt de gelaagdheid van een lichaam zichtbaar. De kwetsbaarheid van een ouder lichaam staat tegenover de innerlijke kracht die voortkomt uit wijsheid en diep weten.”
‘Folds&Wrinkles' (Plooien&Rimpels) is een intieme voorstelling op de grens tussen theater, dans en beeldende kunst waarin Rebecca Lenaerts aan de slag gaat met linnen, textiel en katoenen lakens afkomstig van haar familie. Met dit materiaal vol van verhaal transformeert ze haar lichaam tot sculptuur. Het textiel beeldhouwt het lichaam. De plooien leiden een eigen leven. De toeschouwer is getuige van hoe de lagen langzaam afpellen.
Folds&Wrinkles ontstond na ontmoeting en langdurig artistiek werken met bewoners van WZC St-Jozef in Evere (2022-2024). Uit gesprekken werd de nood aan meer zingevende cultuurparticipatie voor ouderen voelbaar. Het gangbare aanbod richt zich op animatie en zou onvoldoende de innerlijke wereld van ouderen reflecteren. De performance kwam tot stand in samenwerking met choreografe Rasa Alksnyte. Beide kunstenaars werken binnen de organisatie MUS-E Belgium aan de verbinding tussen kunst en (ouderen) zorg. De ervaring van de performance wordt afgesloten met een deelcirkel en een kopje thee.
CREDITS: Concept en performance: Rebecca Lenaerts in samenwerking met Rasa Alksnyte en Ann Weckx. Kostuum: Amber De Saeger. Met de steun van GC Nohva, Sabam for culture en MUS-E Belgium. Foto’s: Javier Perugachi. (2024).
Enkele getuigenissen van toeschouwers:
“De voorstelling deed me nadenken over wat we allemaal vergaren tijdens ons leven en hoe we de aarde properder kunnen achterlaten dan toen we hier toegekomen zijn. Is dat niet ook de kern van het levenseinde?”
“Ik heb tijdens het kijken kunnen rouwen over het verlies van mijn grootmoeder. Het was deugddoend om te vertragen en te verstillen. Bedankt daarvoor.”
“Bedankt voor de mooie ervaring en ontmoeting. De voorstelling heeft me diep geraakt en ik kan voelen dat ik, door dit gezamenlijk gesprek, iets beter mijn eigen ouder worden kan aanvaarden.”
